Ostatnie pożegnanie podpułkownika Hałata ze Stargardu ZDJĘCIA

Podpułkownik Witold Hałat urodził się 5 grudnia 1927 r. w Dąbrowie Górniczej. Służbę wojskową rozpoczął 12.10.1951 r. w Technicznej Oficerskiej Szkole Wojsk Pancernych w Giżycku, którą ukończył 1.10.1952 r.

Następnie został skierowany na stanowisko technika w Szkole Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych nr 4 (JW 2185) w Stargardzie Szczecińskim. Kolejne stanowiska w latach 1952-1961, to dowódca plutonu i wykładowca.

W 1961 r. został skierowany jako słuchacz do Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych w Poznaniu, którą ukończył 21 grudnia 1963 roku. Został skierowany na stanowisko dowódcy szkolnej kompanii w Szkole Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych (JW 2185) w kompleksie „czerwone koszary” Stargardzie Szczecińskim.

W latach 1967 do 1971 był zastępcą dowódcy SMS WP, a od 1971 do 1974 roku zastępcą komendanta ds. szkolenia, i komendantem w Ośrodku Szkolenia Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych (JW 2185) w kompleksie „czerwone koszary” Stargardzie Szczecińskim.

W 1974 r. został szefem Garnizonowego Ośrodka Mobilizacyjnego (JW 3453), a następnie szefem Terenowego Ośrodka Mobilizacyjnego (JW. 3427), w kompleksie „białe koszary” Stargardzie Szczecińskim. 2 listopada 1987 roku odszedł na emeryturę w stopniu podpułkownika (awans 1972 r.). Wstąpił do Związku Żołnierzy Wojska Polskiego koła nr 19.

Podpułkownik Witold Hałat s. Józefa był wielokrotnie odznaczany i wyróżniany, między innymi: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (leg. Nr 389/80/14 z 18.03.1980 r. - Rada Państwa), Srebrny Krzyż Zasługi (leg. Nr 293/70/439 z 4.05.1970 r. - Rada Państwa). Był wyróżniany przez Ministra Obrony Narodowej – Srebrnym i Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju oraz Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny. Był również wyróżniony Gryfem Pomorskim oraz odznaką pamiątkową 9. Zaodrzańskiego Pułku Zmechanizowanego.

Obrzęd ostatniego pożegnania odbył się w cmentarnej kaplicy przy ulicy Kościuszki. W ceremonii pogrzebowej uczestniczyła rodzina - żona Klara, syn Jerzy z rodziną. Obecni byli żołnierze i pracownicy cywilni byłego 9 Zaodrzańskiego Pułku Zmechanizowanego oraz z ówczesnych jednostek kompleksu „czerwone koszary”. Władze wojskowe wystawiły kompanię honorową wraz ze sztandarem z 12 Brygady Zmechanizowanej.

Po ceremonii w kaplicy, której przewodniczył ksiądz Prałat Dziekan Zygmunt Zawitkowski, proboszcz parafii p.w. Miłosierdzia Bożego w Stargardzie, kondukt żałobny przeszedł w miejsce ostatniego pożegnania będącego na cmentarzu przy ulicy Kościuszki.

Salwa honorowa wykonana przez żołnierzy z 12 Brygady Zmechanizowanej pożegnała podpułkownika Hałata. Rodzina w smutku przyjmowała kondolencje.

Podpułkownik Marian Bodura w rozmowie z kolegami bardzo serdecznie wspominał Witolda:
- Żegnamy dziś męża, ojca, syna, dziadka, kolegę, przełożonego, towarzysza broni, ale przede wszystkim wspaniałego człowieka, oficera oddanego służbie dla Najjaśniejszej Rzeczpospolitej, pasjonata wojska. Był człowiekiem niebywale wytrwałym, dokładnym i dlatego nie poddawał się nigdy, nie zakładał niepowodzenia i nie mówił, że nie podoła. W każdym momencie można było na niego liczyć. Służbę, przez ponad 20 lat, pełnił w kompleksie „czerwone koszary”, zaś przez 13 lat był w „białych koszarach” jako szef od mobilizacji. Był pomocny, życzliwy dla kolegów. Do tej pory oprócz kadry zawodowej, wspominają go miło powoływani wówczas rezerwiści.

Podpułkownik Witold Hałat odszedł w wieku 88 lat. Jego odejście dla środowiska wojskowego i cywilnego to nieodżałowana strata. Dziś się żegnamy, ale pamięć o nim zostanie w naszych sercach na zawsze.

_ "Śpieszmy się Kochać Ludzi tak szybko odchodzą". _Cześć Jego Pamięci!

Opracował oraz zdjęcia - mjr w st. spocz. Ryszard Szelkowski