Dąbrusiowy zawrót głowy w Starej Dąbrowie. Kolejne skrzaty pojawiły się w gminie

Na temat tego, skąd „Dąbrusie” wzięły się w Starej Dąbrowie, od lat spierają się historycy, dziennikarze i mieszkańcy. I choć prawdę zna najprawdopodobniej pewnie tylko jedna osoba, to warto przytoczyć tu najbardziej prawdopodobną teorię.

Leżąca w obrębie powiatu stargardzkiego gmina Stara Dąbrowa pełna jest zapomnianych lub jeszcze nieodkrytych skarbów. Na terenie dzisiejszych wsi wchodzących w jej skład napotkać można ruiny dawnych pałaców, dworów, parki krajobrazowe z wyjątkowymi okazami drzew będących pomnikami natury. Dzięki źródłom historycznym wiemy, że ziemie te były własnością znamienitych rodów, takich jak np. von Wedel, a początki niektórych z nich sięgają XIII wieku.
Mimo, iż tereny te mogą się poszczycić bogatą historią, do naszych czasów nie przetrwały żadne miejscowe legendy. Mogło mieć to związek z bliskością dużego i potężnego miasta, jakim był w czasach średniowiecza Stargard. Mnogość opowieści dotyczących dzisiejszych zabytków, czy sławnych historycznie postaci, mogła wpłynąć na miejscową ludność, wypierając jednocześnie potrzebę tworzenia legend dotyczących miejsc leżących tuż obok, a więc często uznawanych za zupełnie zwyczajne. Mogło być również tak, że nikt miejscowych opowieści nie zebrał. Że nie wydały się one nikomu na tyle ciekawe by je zapisać. A może zapisane zostały, ale zmienne koleje losu sprawiły, że nie zachowały się do naszych czasów? Każda z tych wersji jest prawdopodobna, ale jak było naprawdę? W tej kwestii pozostać musimy w sferze domysłów…

W 2020 roku narodził się pomysł projektu, mającego na celu stworzenie trasy turystycznej wiodącej przez będące sołectwami wsie gminy Stara Dąbrowa. Przewodnikami w tejże podróży będą przedstawiciele fikcyjnego rodu Damerow, zamieszkującego te okolice na przestrzeni wieków. Do rodu tego należeć mieli wybitni przedstawiciele najróżniejszych zawodów, od piekarzy po ludwisarzy, ale również miłośnicy sztuki, czy zwyczajni, ale niespotykanie odważni i ciekawi świata ludzie. Miejscowa ludność pieszczotliwie nazwała ich „Dąbrusiami”, podkreślając w ten sposób wzajemne zażyłości, ale i ogromną sympatię dla członków tejże rodziny.

Historie zawarte w niniejszym zbiorze stworzone zostały na potrzeby wymienionego projektu, spełniają one jednak wszelkie założenia dotyczące legend. Powstawały w oparciu
o źródła pisane dotyczące terenów dzisiejszej gminy, opowiadają o prawdziwych osobach ją zamieszkujących, miejscach, których pozostałości możemy oglądać do dziś lub też opierają się na prawdziwych wydarzeniach historycznych. Naszym celem było przybliżenie wam miejscowych historii, pobudzenie wyobraźni, ale też umożliwienie spojrzenia na najbliższe otoczenie „świeżym” okiem.

W każdej z 13 wsi posiadających sołectwa staną rzeźby „Dąbrusiów” i „Dąbrusi”, dzięki którym będziecie mogli lepiej poznać okolicę. Spotkanie z nimi to również okazja do zabawy czy nauki, dlatego przy każdej z legend znajdziecie zadania. Nie ma znaczenia czy macie 4 czy 104 lata – dajcie się porwać dawnym opowieściom! Warto też sprawdzić na własnym przykładzie czy nasze miejscowe „dobre duchy” faktycznie przynoszą szczęście.