Z szacunkiem do historii, starannością i pasją. Zbyszek Stacharski ze Stargardu dodaje kolorów dawnym fotografiom. ZOBACZ ZDJĘCIA

Marlene Dietrich (1901-1992) niemiecko-amerykańska aktorka i piosenkarka. Urodziła się 27 grudnia 1901r. w Schönebergu (obecnie część Berlina) w zamożnej rodzinie mieszczańskiej. Początkowo rozwijała swe zamiłowania artystyczne grając na skrzypcach, studiowała w Szkole Muzycznej w Weimarze i Berlinie. W latach 20-tych grała także małe role w berlińskich teatrach, jednak dopiero film „Błękitny Anioł” z 1930 r. przyniósł jej międzynarodowy rozgłos. Po jego sukcesie aktorka wyjechała wraz z reżyserem do Stanów Zjednoczonych. Wspólnie nakręcili tam film „Maroko”, za rolę otrzymała nominację do Oscara. Był to początek jej kariery światowej. Jako zdecydowana przeciwniczka nazistów, nie przyjęła propozycji ministra propagandy Trzeciej Rzeszy i rok przed wybuchem II wojny światowej przeniosła swoją europejską siedzibę z Berlina do Paryża, gdzie zaczęła przyjmować i wspierać finansowo uciekających z Niemiec artystów. W czerwcu 1939r. przyjęła amerykańskie obywatelstwo. Po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do wojny włączyła się jako gwiazda w akcje propagandowe i zbiórkę pieniędzy na cele wojenne do walki z niemieckim nazizmem. Wspierała walczących żołnierzy, śpiewając dla nich piosenki oraz odwiedzała rannych w szpitalach i lazaretach. W kwietniu 1944r. wyjechała na front europejski, śpiewając dla wojsk amerykańskich i brytyjskich stacjonujących w Wielkiej Brytanii, po czym towarzyszyła amerykańskiej 3. Armii generała Pattona we Włoszech, Francji, a następnie w kampanii wyzwolenia Niemiec i Czechosłowacji, dając ponad 60 koncertów w ciągu piętnastu miesięcy. Często przebywała blisko linii frontu. Dzięki temu zaangażowaniu została ulubioną aktorką amerykańskich żołnierzy w Europie i Afryce. Do czasów wojennych odnoszą się niezapomniane piosenki wykonywane przez Marlene Dietrich: „Lili Marleen” (pierwszą wykonawczynią tego utworu, była Niemka Lale Andersen, generał Rommel nakazał, aby piosenka była codziennie przed capstrzykiem emitowana o godzinie 21.55 przez rozgłośnię radia Belgrad, obejmującą zasięgiem całe Morze Śródziemne i Europę). Te niemiecką piosenkę podchwycili podczas wojny żołnierze z różnych krajów i śpiewali ją po obu stronach frontu. Jednak to wykonanie Marlene Dietrich przyczyniło się do spopularyzowania tego wojennego szlagieru (https://youtu.be/ovuKegLweEc) jak i późniejszego zatytułowanego „Sag Mir Wo Die Blumen Sind” (https://youtu.be/NoAZG_O-5ro). Koniec wojny zastał ją z oddziałami amerykańskimi w czeskim Pilźnie. Później nigdy już nie utrzymywała tak bliskiego kontaktu z publicznością. We wrześniu 1945 r. udało się jej jeszcze spotkać z matką, która zmarła w listopadzie tego roku. Jej zaangażowanie polityczne i społeczne znalazło międzynarodowe uznanie, ale w samych Niemczech jej postępowanie przez wielu było napiętnowane. Jej wystąpienia postrzegano nie tylko jako sprzeciw wobec Hitlera, lecz także przeciwko milionom żołnierzy niemieckich. Określenie „zdrajczyni” często pojawiało się w prasie niemieckiej i było szeroko dyskutowane. Natomiast w USA już w 1947r. aktorka otrzymała od Prezydenta „Medal Wolności”, a rząd francuski nadał jej tytuł „Komandora Legii Honorowej”. Zmarła 6 maja 1992 r. w swoim paryskim mieszkaniu, zgodnie z jej ostatnią wolą została pochowana na cmentarzu Friedenau w Berlinie. Koloryzacja własna, wzorzec fotografii źródło: Metro Weekly https://www.metroweekly.com/.../SIDEBAR-Marlene-Dietrich...