Zygmunt Karg ze Stargardu. Pasjonat i twórca pięknej kolekcji pojazdów zaprzęgowych. Fotoreportaż Jana Balewskiego

Zygmunt Karg zapytany o początki, źródło swojej pasji odpowiada, że odziedziczył ten dar po Tacie, który był ślusarzem oraz po obu dziadkach – stelmachu i kowalu. Do realizacji pasji modelarskich przyczyniły się również wspomnienia z życia na wsi i tęsknota za minioną epoką. Pan Zygmunt Karg chciał w swoich miniaturach modeli pojazdów zatrzymać czas, gdyż ich oryginały w dawnych wiekach były nie tylko środkiem transportu ale i dziełami sztuki rzemiosła artystycznego, jednym z znamiennych elementów techniki, kultury, stylu i obyczajów swojej epoki.

Technika i technologia budowy modeli pojazdów zaprzęgowych wymusiły na Panu Zygmuncie poszerzenie umiejętności o zawody: stolarza, kołodzieja, stelmacha, tapicera, lakiernika, a nawet szklarza. Przy pomocy kolegów i zaprzyjaźnionych właścicieli warsztatów wykonuje specjalistyczne przyrządy i narzędzia. Wiedzę o powozach Pan Karg czerpie z wizyt w muzeach. Razem z małżonką, która wspiera go w realizowaniu pasji, byli w Łańcucie, Kórniku, Czerniejewie i w Rakoniewicach. Odwiedzili również pracownię prawdziwych pojazdów konnych w Pniewach u pana Bogajewicza.

Pan Zygmunt Karg ubolewa, że dziedzina budowania modeli pojazdów konnych w Polsce jest niedoceniana, w przeciwieństwie do Anglii. Tam można kupić gotowe zestawy do sklejania modeli wozów tak zwane „kartonówki.”, podręczniki, instrukcje a nawet gotowe elementy np. koła.

By powstał model pojazdu najpierw Pan Zygmunt robi szkic i zdjęcia konkretnego eksponatu, na tej podstawie wykonuje dokumentację modelarską. Pasjonat modelarstwa utrzymuje kontakty z dziewięcioma modelarzami z całej Polski. Wymienia się z nimi uwagami, gdyż każdy z nich ma swoją technikę i swój styl. Można to zauważyć na zdjęciach w opracowanym przeze Pana Zygmunta „Przewodniku po pojazdach zaprzęgowych”. Artysta wykonuję modele wystawowe w nieczęsto używanej przez modelarzy skali 1:10. Stara się też dobierać materiały takie jakie stosowane były w oryginałach, to jest rurki, deseczki, sklejkę, blachę stalową lub mosiężną, płaskowniki.

Pan Karg kilkakrotnie podkreślał, iż wykonanie modelu jest pracochłonne, dlatego że nie jest to praca seryjna. Konstrukcje są niepowtarzalne, a wykonanie szczegółów i skomplikowanych elementów wymaga zrobienia szablonu lub specjalnego przyrządu, przydatnego tylko do konkretnego modelu. Często jest tak, że przyrząd, szablon lub inne zestawy pomocnicze Artysta robi 2 do 4 godzin, a element tylko 15 minut. Sytuacje takie występują przy budowie modeli sikawek konnych, dyliżansu lub karet podróżnych. Wykonanie jednego modelu zajmuje od 1 do 3 miesięcy.

INFORMACJE: Biblioteka w Międzyzdrojach

ZOBACZ TEŻ: ArtFestiwal Stargard 2019. Powozy, rakiety, samoloty i stół z nakrętek w SP 2